Ahali kavrayışlı anlayış içinde destursuz ağza alınamayan "Hanedanı Osmanlı" demek "devlet" demekti. Ahalide tarihsel bir bidayet fikri olmadığından; Osmanlı olmak her şeyin başına konuyordu. Adeta Osmanlıdan önce devlet yokmuştu tarzı düşünmeye bile üşenen ahalide, bidayete ilişkin bilinç genelin düşünmesi içinde hiç yoktu.
Ahaliye ilişkin duyuş, düşünce, sentez ve analizlerin içine, katalizleri olacak bilgi yerine ya da tarihsel bidayet bilinci yerine; ecdat hikayeleri ile doldurulmuştu. Tarih bilincinden yoksun ahaliden oluşan toplumlar, kesikli sürekli oluşu bilmiyordu. Ve olguları değerlendirmede geri beslenilme eylemli olamıyorlardı.
Olguları yol haritasına göre değerlendiremiyorlardı. Olgulara kaderci gözle bakıp taat ile kabulleniyorlardı. Kıyası oluşacak değer yargıları temeline kendi üreten emek sahipliklerini koymak yerine sağduyuyu oluşan bu nesnelliğin yeri bilinmez bir el nedenle biati ecdat bilinciyle değişilmişti.
Ecdat demekte, hanedanı Osmanlıydı. Ne insan vardı. Ne insanlık vardı. Ne ortak bilinç vardı. Ne de ortak miras içindeki üreten bir ilişki bütünlüğüne bağlı bir kesikli sürekli durumla oluyorduk. Sahip olduğumuz değer; üreten ilişki bilinci olmadığı gibi ne teknik ne teknoloji ne de yeni bir üretim ilişkisi götürmediğimiz Viyana’ya at sürmekti.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta