Osman Olmuş Şiirleri - Şair Osman Olmuş

VİŞNEÇÜRÜĞÜ AŞKLAR


dullar: yüzlerinde hep vişneçürüğü bir aşk saklar
saklamaz sekiz silindirli chevroletlere binerdin
binek atları kesilince ağzında kesme şekerleri

sokak kavgalarında hep dayak yedim ağbisizlikten
ekmek almaya bile gidemezdim çeteye girmesem
sustalıyı çekemezdim öyle şak diye şakaktan
faça atmayı bilmediğimden hep faka basardım
kimle dalaşsam: sonunda çalıyı dolaşan yine ben

V E L H Â S I L Y A Z


yaz geldi mi mecburen karpuz sergisi
serilirdi önüme.bütün bir yaz tatili
içini yerdi.çocukluğum: bir bisikletti

ŞUPPİLULİUMA’NIN ŞIPSEVDÂLARI


— “böyle ikrar ilen böyle yolunan
mihnetli yar bana lazım değilsen
deli gönül sevmiş vazgelmek olmaz

Ü Ç K A S A Ü Z Ü M

— halkın kurtuluşu için! —


işte bu: hayat! âh! âb-ı hayat: içmeden çarpıldık!

ASKERİN ÇOCUKLUĞUMUZA DOKUNDUĞU YER*

—çocukluğumuzu böldüğü yerdir
üstelik çocukluğumuzun en bol olduğu yerdir
tam orası** işte! .. kaşı! kaşıyabilirsen eğer! —

HEPİMİZİN İNCELDİĞİ YER


—diyelim ki vaktiniz vardı ve o ince şeyleri anladınız
ya sonra! .. n’oldu peki? kaçınızın hayatı değişti
kaçınız bu hayatı değiştirdi? bu bir akıl kaşıntısı!