Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Hayatım 79 sonbaharında İstanbul Kadıköy'de başlaı. Farklı kültür ve inanışları görüp araştırmayı, maket arabaları, tek başıma gezmeyi kaybolmayı, 90ları, kitapları, akıl yakan filmleri ve kelimelerle ruhu dinlendirip düşündürmeyi severim. Bunun dışında benim hayatımda da zamanın bana kazandırdığı ve benden aldığı bir çok şey var. O nedenle anı yaşayıp mutlu olmanın savunuculardanım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!