Yakın olmadım ki hiç
Kendime bile yakın,
Can künyemde yazıyor:
Ölümle akrabayım!
(2006-Ramallah şehri)
Bana söylenceler uydurtma şimdi
Kalbimi tâkına takamazsın sen!
Ben zaten toprağım toprakta gezen
Balçığın haddini zorlama şimdi
Benim harcım sen mi? Konuşma şimdi
Soyunla sopunla ne övünürsün?
Anneni babanı seçmeden doğdun.
Irkım üstün diye ne dövünürsün?
Yaradan diledi dünyaya doğdun.
Sende bir yolcusun bak, gör, gezele
Şimdiki zamanlar şiiri
HER YERDE OLMAK SANCISI
İşte şimdi birşeyler oluyordur.
Dünyanın herhangi bir yerinde
Hep bilinen bir yerinde
HİSS-İ KABLELVUKÛ
Bir hece büyüyor kalbinde dünyanın
Çehreler değiştirecek bir hece
Bir solukta geçerek altından ve üstünden dünyanın
Desibeller patlatacak o hece
HALEPLİ KIZ ÇOCUĞUNA-I
Halep’te kül rengi bir kız çocuğu
Başıboş kalbini şehre bağlardı
Tek dostu Adad’tan kalan o rüzgâr
O da saçlarını yanlış tarardı
HALEPLİ KIZ ÇOCUĞUNA-II
Çok zaman önceydi görmüştüm onu
Halep’te kül rengi o kız çocuğu
Yaşamaya fırsat bulmuşsa eğer
Adad’dan kalan o rüzgârı arar
HASTA ELLERİ
Tutuverdiğinde yumuşak, sıcak
Eller içindeki hasta elleri
Bırakınca sanki hep dağılacak
Bütünü arayan hasta elleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!