Sporun gerçek amacını bilmez
Bilse de zaten işine gelmez
Elinden, zıkkımlandığı şisesi hiç düşmez
Arada cigaralığını da çeker nefes nefes
Şiddet, kin, nefret ve küfürdür onun şiarı
Yolumu kaybettiğim o günden beri,
Aklımdan çıkmıyor büyülü gözleri.
Türlü hisler, azgın sarmaşıklar gibi,
Çepeçevre bürümüş tüm düşüncelerimi.
Kim demiş severek ayrılık olmaz
Yardan bunca süre uzak kalınmaz
Kader ısrarla istediğinde bir şeyi
Deli gibi sevenler dahi kavuşmaz
Sevmek ve sevilmek varken şu Dünya’da, bunca kin, nefret ve öfke niye?
Neyi paylaşamıyoruz ki, değer mi yaşamları cehenneme çevirmeye?
Kim huzur bulmuş ki bu illetlerden, dönün bir bakın maziye.
Muhakkaktır ki sevgi ve hoşgörü insanları ulaştıracaktır tüm güzelliklere
Ruhumda kopan bunca fırtınada
Israrla devam edeceğim rotama
Hayat bu, belli olmaz
Ne getirir, ne götürür insana
Her şeye rağmen
Sığınacak bir liman bulunabilir
Sen yasaklar içinde bir melek
Sanki benim için verilmiş bir nimet
Öyle ki uzansam tutacak gibiyim
Oysa ki nice çıkmazlar içindeyim
Kıymetimi biliyorsanız
Balta vurmayın bana
Kibrit yakmayın yanımda
Ne olur kıymayın canıma
Yaprak dolu dallarımla
Bu aşkta ben suçsuzdum.
Sen ise suçluydun.
Meğersem suçsuzmuşsun
Ben suçluymuşum.
En doğrusu suçlularmış.
Hem de çok..
Hey ağlama mavi gözlü güzel kız
Bak ben buradayım
Gittiğimi sanmış olabilirsin
Lakin ben hep ruhundayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!