Kapıda bir ümit bekler
Gece yarısından sabaha
Sevgiye ufuk olur
Korkağa zıll
Şafak yıldırımları
Hatırlatır sadakatini
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
1-Günümüz insanı yalnız ve terk edilmiştir. Bazı kararlar ın dönüm noktasında sabaha kadar ya ümitle bekler ya da korkaklık edip karanliğa bürünür.
2-Sonra verdiği kararlara sadık kalmak ister ama başlangıcı ile geldiği son nokta bambaşka bir yerdir. Vicdan azabıyla sesinde bir kırgınlık olur ve içine atmak istemez insanlarla paylaşmak ister.
3-Çünkü dertler paylaştıkça azalır başkalarının hüzünlü hikayesini dinledikçe ve okudukça aslında kendi yaşadıklarının çok küçük olduğuna inanır ve sabretmeyi oğrenir.
4-Aslında mutlu biridir ama geçmişte yaşadığı bir olay aklına gelince birden huzunlenmiş birden maziyi hatirlayınca acıları artmıştır.
5- Sonra aşkı gelir aklına der ki sana anlatamadığım her şeydi aşk, söyleyemediğim son şarkı, tutunamadığım son dal diye aslında yapmadıkları anlatamdıkları için sevgiliye ve kendine sitemli.
6-Ve gururlu olan insan kinini içinde taşıyor. Eksi bilmem kaç derecede güneşe karşı eriyemeyen buz kütlesi aslında insanın içindeki kinidir. Aradan yillar geçse de kini ile baş başa kalır ve bitmez. Ama gereksiz gurur yüzünden insan aslında pek çok güzelliğin kıyısından dönüyor.
7-Kader bazen aşina olmadığımız istemediğimiz ortamlarla bizi ister istemez karşılaştırir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta