Ortasu KATLİAMI Şiiri - İzzettin Coşkun

Xerîb bûm lî ser vê axa binav.
Li ser çiyayê sînora.
Berfa spî re bûm rê heval...
Kurdistanê heta Kurdistanê re..

Laşê mîn bu parçe parçe
Ser geliyê sînor, bûm nîşanê balefîran..
Çiyayê min digiriya, ber birîna bixwîn..
Ji ber zarokên bêwar mayî
ji ber dayîkên çavên wan li bendê mayî..

Di gundê roboskî de 34 goristan ma.
Leşkerî aboriya mala xwe bûn..
armanca ku em biçin dersaneyî
Ez dimirim parçe parçe ser axa Kurdistan..

Türkçesi...

Tanınmamış biriyim bu isimsiz toprakta.
Bu sınır dağlarında.
Beyaz kar ile yoldaşlık ederim..
Bir ülkeden başka bir ülkeye.
Bedenim paramparça
Sınır boylarında, uçakların hedefinde.
Dağlarım ağlar,kansız yaralarıma...
Yurtsuz kalan çocuklar için
Gözleri bekleme modunda kalan anneler için.
Ortasu köyünde 34 mezarlık bırakıldı.
Her biri dershaneye gitme için çabalayan
Kendi ailelerinin geçimini sağlayan gerillalardı..
Bu topraklarda parça parça Ölmüşüm...