Ortadoğu mazlum, demokrasi yok,
Despotlar elinde kalmaya tutsak.
Dost olanı azdır, düşmanları çok,
Emperyalist kulu olmaya tutsak.
Dinciler köreltmiş sinirlerini,
Düşünmez olmuşlar onurlarını.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ne büyük çelişkidir bu!
"Ülke tutsak"
Elden gidiyor ne varsa,
Sömürü diz boyu, ölüm kol geziyor Ortadoğuda...
Alan razı, veren razı,
Kaçan kaçana!
İyi de nereye kadar?
Neden İslam Ülkeleri kan, revan!
Din bunun neresinde!
Tebrikler Nevzat Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta