yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Öyledir işte azizim, basit kafiyeler kadar
Her gece nükseden hatırana sığınırım
Affola, genç yaşta ihtiyarlamış bir şair bozuntusu olarak kalacağım
Bu koca gezegende hayalim olmadan ilk defa yatmayacağım
Bulantılar silahlarla basacak aklımızı
Silemeden henüz terimiz kalacak, yere değecek alnımız
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta