yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Öyledir işte azizim, basit kafiyeler kadar
Her gece nükseden hatırana sığınırım
Affola, genç yaşta ihtiyarlamış bir şair bozuntusu olarak kalacağım
Bu koca gezegende hayalim olmadan ilk defa yatmayacağım
Bulantılar silahlarla basacak aklımızı
Silemeden henüz terimiz kalacak, yere değecek alnımız
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta