Ortada Geriden Gelen Önü

Şafak vakti
Göğü boyayan mavi boncuklar dizer
Denizden tuzuna şeker çalan
Yeni gelin; zaman zembereği bozulmazdan…

Güneşe kollarını açması
Kısalıyordu kırıldıkça
Sonsuzluğa dikilen bakışı…

Acıya dönen kor kaynak
Kaynayan alev kayık dolanır
Sıçrayan, çelik ol’sa bükülür asaleti

Kaçınılmaz
Ve kum ezildiğinde camdan yansır

İki büklüm nasıl doğrulsun
Dik duruşu

Cepheye sürülmüş
Saf tutanı kayıp
Cephanesi yitik
Mucize bekleyen sesi
Kısılmak üzere
Hüznünü gizleyen

Adı yalnız;
Kadın asker

Bil’seydi günleri değiştirmeyi
Elden ne gelirdi ki
En kötü şartlarda
Daha iyi’si…

Sesil