Elinde bira şişesi.
Kah, orda, kah burada.
Dolaşıyor avare, avare.
Bu Can.
Yok,nedense hiç
Ama hiç neşesi
Belli ki,
Karanlıklara kalmış.
Bir hoyrat tarafından
Gönül bahçesine girilmiş
Gülünü, alayım derken
Dalını kırmış.
Elinden alınmış
Anlaşılan Güneşi.
Tek çaresi
Tek Umudu
Elindeki
Bira şişesi.
Gam, keder, hüzün, acı.
Çile, adına ne varsa.
Sırtlanmış, gidiyor.
Bilinmezliğe.
Pusulasını, kaybetmiş.
Yönü belli değil.
Bir Dağı adeta,
Sırtlamış gibi
Haberi yok,
Hiçbir şeyden.
İnan garibimin
Yoksun çünkü
Yoksun anlaşılan
Sevgiden
Ne olduğunu,
Neler yaşadığını
İnan bilmiyor.
Bilemiyor bile
Kendisi.
Ortada,
Sadece ve sadece.
Bir gerçek var.
Bir Canı.
Bir nefesi.
Birde
Bilinmezliğe giden
Meçhule giden
Öz, kendisi.
Saygılarımla
20.Ocak. 2007
Şair 67
Kayıt Tarihi : 24.1.2008 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir SAHİL Çay bahçesinde akşam Güneş batımını seyrederken çayımı yudumluyordum. Elinde Bira şişesi çaresiz, bitkin, saçı sakalı biribirine karışmış, tökezleyerek yürümeye çalışan, bitap bir insan gördüm, o an etkilendim ve bu şiirimi yazdım. Umarım beğenirsiniz efendim Saygılarımla
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!