Her sabah karanlık dünyaya uyanıyorlar
ucunda kurşun, ortasında acı, sonunda ölüm
boktan bir savaşın ve adı konulmamış bir barışın içinde
eriyip giden insanlık kadın, çocuk, yaşlı demeden
yazılıp yönetiliyor erkeğin kanlı elinden...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta