Örseleme artık yüce dağlarımı,
yetsin artık yüreğimdeki kanama.
Yağmurlarımla bir başıma bırak beni
Senin için tırmandığım dağlar bitti,
bitti feryatlarım, beni yüreğinde bile arama.
Direncim kırılınca aşkına, gözlerim parlak ışıkları örselemeye başlardı. Kıpır kıpır bir sevdanın fırtına koyaklarında bağdaş kurup taş bir döşeğe, utangaç öpüşlerin kirpik buluşmalarında hakediyorduk birbirimizi.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta