Ormanın dili Şiiri - Servet Balıbey

bir odun parçasıyım köklerimdedir dünya
emiyorum yüzünü yapraklarımda derya
çekerim kirlenmişi süzerim suyu sesi
bir yurt olurum canlı dünyaya temiz hava

tutunurum bin kardeş bir halaya durmuşuz
köklerimizle kardeş elele tutunmuşuz
kardeşliğe saygılı yapraklarla sargılı
dünyaya dünya olup ciğeri doldurmuşuz

temizliğe aşığım yağmurla yıkanmışım
kışın ölürüm sanma yaprak olup akmışım
örterim tüm zemini temizimi kirlimi
yeni dünya kurmaya dönüşüme vermişim

her doğuşum daha çok her baharım daha gür
ciğerimde canlılar gün be gün daha özgür
bırakın kuşatayım ben büyük savaştayım
işgal edeyim sizi gönlümde yaşatayım