Ormanın adı? Şiiri - Hülya Kırklaroğlu

Aaaa, bir de geçen hafta
Kıtalararası koşuda 15.5 km koştuğumdan bahsedememiştim tabii sana değil mi Sevgili Günlüğüm ✍🏻
Ah beni beni; yazdıkça artan bir mahcubiyet sarıyor benliğimi.
Önceden olsaydı biraz sitem eder sırtını veya yanını, yöreni döner sitem de olsa bir iki kelam ederdin!
Hayırdır inşallah: tepkisizliğini hayra alamet diye yormak isterim fakat yorumum arafta kaldı!
İncinmişsin bana!
Kırılmış!

Sessizliğin derinden sarstı beni. Oysa ki, sitem edersin diye hazırlıklı geldim karşına, itiraflarım bir elimde dilimde ise hazır cevaplılığımla…Sessizliğin ceza mı, mükafat mı bilemedim bak şimdi. Neşen, mutluluğun gibi sessizliğinde bulaşıcıysa bana ve benimde yüreğimi sararsa sessizlik kime giderim ben?
Kim anlar ki halimden? Kime anlatıveririm hikayemi? Hem sen gözlerime bakarak dinlemezsen kimsesiz hissederim koca dünyada öylesine tek başıma, üzülmez misin?
Merak etmez misin?
Nasıl koştu bu kadın o kadar mesafe diye ürpermez mi için?
İşte itirafım: sana nasıl söyleyebilir dimki izin verir miydin hem?
Belin ağrıyor, fizik tedavi görüyorsun ne koşusu diye yüzüme vururdun bu gerçekleri ve eklerdin adım gibi biliyorum. Sen aklını peynir ekmekle mi yedin diye hop oturup hop kalkardın değil mi?
Bak, bakışların alevlendi şimşek şimşek işte biliyordum biliyordum, yarış öncesi kızma bana diye yazmadım işte!
Almadım elime kalemi… Alsam biliyorum yazmadan duramam, duramayacağımı biliyorum. Tanıyorum çünkü kendimi ve seni! Bir sendeki beni de tanıyabilsem ahh ahhh tek derdim ovalarımda dolaşabilmek gördüklerimi bir bir kağıda aktarabilmek. Yıllardır dolaşıyorum çayırlarımda, kocaman bir ormanım var biliyor musun; kalemi elime her alışımda bir fidan diktim. Suladım. Toprağı havalandırdım. Fark etmişsindir yağmur ormanlarından genişçe uçsuuzzz bucaksıızz bir orman.
Her çeşit ağaç ve çiçekler var. Tuğrul ve Ege’nin fotoğrafları var girişte Sevgili Günlüğüm✍🏻
Efendim?
Bir şey mi dedin?
Sesine kurban olduğum, sesini duymak ne kadar önemliymiş meğer benim için. Rahat uyurum artık bu gece. Küsme emi bana!
Hem seninde benden başka kimin var ki? Önümüzde harika yıllar var ve ben senin dizlerinin dibine oturup açacağım bir bir bu sayfaları, ömrümüzün geri kalanı anılarla anılarımızla satır satır canlanacak hep çocuk ve hep genç kalacağız güven bana…
Sorunu tekrarlar mısın rica etsem?
Efendim?
- Ormanın adı var mı diye mi soruyorsun?
Elbette ki var…
Yemyeşil çimenler üzerinde papatyalar… Papatyalar arasında uçuşan renk renk kelebekler onların peşi sıra çeşit çeşit kuşlar. Guguk kuşu bile var bunu bilmiyordun artık zamanı geldiği için söylüyorum. Hatırlar mısın bir iki yıl öncesinde küçük kızım evlenmeden önceydi sabahlara kadar yazardım şiirlerde çokça yazıyordum o zamanlarda…Guguk kuşu öter ve sabah olduğunu haber verirdi ve ben defter kalem bir yana başım bir yana uykusuzluktan dizlerimi altıma toplayıp kıvrılıverirdim kanepeye. Odaya gidecek son gücümü de yazıya aktarınca. Şimdi gözlerimde canlanıyor o yıllar ve yıllarca gece sabahlara kadar yazardım. Kalemle aşk yaşardım bildiğin… Geçenlerde düşündüm de yakınlarda hiç şiir
yazmadım merak ettim bu durumumu ama sanırım bir fikrim var ve bedenimi çok yorduğum için olsa gerek…
Sorunu unutmadım biriciğim.
Ormanımın adı: Sevgili Günlüğüm✍🏻