Orman Şiiri - Sedat Umran

Gidiyorum duygularımın sık

Ağaçlı o yemyeşil ormanında

Arasıra aydınlatıyor yolumu

Kararan gökyüzünde çakan şimşekler

Zikzaklı bastonum düşen yıldırımdan

Yanımdan hiç ayırmadığım

Saçlarımda elektriklenen hıncımdır

Acıların ıslak kuşları başımda dolanan

Bir ağacım ömür halkalarında büyüyen

Köklerim uzanıyor içimin uçurumuna

Yalnızlığımın özsuyu yürüyor dallanma

Bir kasırga uğultusu kulaklarımda hiçliğim

Sunyâta, ey salt boşluk içine al beni

Dinsin dağlayan sessizliğinde uğultum

Ben bahanelerin elinizde kalan kulpuyum
İsteseniz de atamazsınız beni! ..