Orhan Veli'nin Ardından

Yıl bin dokuz yüz kırk altı
Ankara'da Şükran lokantası,
Köşede bir masa
Masanın üstünde bir tabak
Tabakta marul salatası.
Bir sandalyede sen vardın
Orhan Veli
Bir sandalyede ben,
Kadehlerimizde Kulüp rakısı
Ve dudaklarımızda yarim kalmış mısralar
Hala gözlerimin önündedir
O sarhoş gecenin hâtırası.
Simdi mahzun kaldı şiirlerin
Gittin 'Sere serpe' 'Hürriyete doğru'
'Kitabe-i sengi mezarın'
'Altın dağın rüyası'
Hey! koca Orhan Veli hey!
Ne sana kaldı, ne bana kalır
Bu gözünü sevdiğim dünyası.