Bu devran böyle dönmez güzelim,
Gün gelecek sen de yaşlanacaksın.
Bu hayat hep böyle sürmez sevgilim,
Gün gelecek sen de ağlayacaksın.
Diyenler böyle demiş şarkılar söylenmiş,
Öylece başımda döner durursun,
Bilmem ki dönünce ne buluyorsun.
Her zaman kaybettim,her devranında,
Yeter artık dünya dur ne olursun.
Boşuna dönersin marifet gibi,
Delindi gitti kubbesi,
Burası ömür hanesi.
Sanki dert pervanesi,
Döner dünya dediğin.
Acıkmışı tokuyla,
Beni arama evde yokum bu aralar,
Bu aralar kendimde bile yokum.
Şimdi mekanım izbe mekanlar,
Her şeyimle yokum bu aralar.
Alır beni götürür yalnızlığım,
Bu gün de bende heyecansın,
Dün yaşadığımdan daha da keskin.
Daha da sarsıcı boyutta seni sevdiğim,
Ey şehr-i mavilim benim.
Maviliklerin doyumsuzluğu,
En güzel alışkanlığım,
Her güne sensiz başlarım.
Akşamlarımdan kalan yalnızlığım,
Sabahlarda benim arkadaşım.
Alıştım artık yalnızlığına,
Bana ayrı bir renk veriyor,
İstemem kaderden başka hiç bir şey,
Bana sen yetersin kaderim sensin.
İstemem gönlümü görme hiç bir şey,
Sen benim dünyama doğan güneşsin.
Benim de canım var diye düşünme,
Nasıl geldin dünyaya,dönüp bir kez baktın mı,
Bir düşünsen şaşarsın,derin ufka daldın mı.,
Seni var eden nedir,bir karara vardın mı,
Varmadıysan gözünü bir kez kapa anlarsın.
Dünyada yaşıyorsa bütün canlı varlıklar,
Bir yanımda baharım,
Bir yanımda sevgilim,
Bir elimde kaderim,
Bir elimde gençliğim,
Çok da güzel olurdu,
Diye böyle düşlerim.
Sanki o dağları kendi yaratmış,
Yüklenmiş kibiri gözü karartmış.
İnsanlık adına sanki ne yapmış,
Öyle bir kibirli düşman başına.
Bakmıyor haline amentubillah,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!