Leylası firarda Mecnun perişan,
Sevdiği peşinde dağlar dolaşan.
Mecnun ben Leyla sen sele karışan,
Bir sevda masalı oldu şu dünya.
Kahırlar tonlarca asla çekilmez,
Çok mu mutlu gülüp gezenler,
Daha mı huzurlu böyle gülenler.
Sanmam hepsi sahte gibiler,
Sahte yaşamlar sahte gülüşler.
Dünya gerçeği komik değildir ki,
Bir adım atsan yanımdasın işte,
Şöyle bir baksan karşındayım işte.
Köle istersen kapındayım işte,
Ben böyle sevdim daha ne istersin.
Nasıl istersen öyle gör sevgilim,
Bedende dermanım kalmadı benim,
Tahammül sınırım zorlandı benim.
Dayanma gücüm sonlandı benim,
Yüreğim ne kadar hasret çekecek.
Benim de bellidir dayanma gücüm,
Bir oyun bu hayata yayılan,
Kazananlar ve kaybedenler olan.
Oyunun adı yok,kuralı yok,
Sadece kazanmak var,kaybetmek var.
Doğuştan başlar oyun,devam eder,
Doğmasın güneşim olmasın sabah,
Böyle bir kadere bin kere eyvah.
Dilimde isyanım yüreğim günah,
Beni ne haller koydun kaderim.
Sabahtan başlıyor içimde yangın,
Bir hüzün dünyası olmuş yüreğim,
Gözlerimde neşe kalmadı artık.
Alnıma karalar yazmış kaderim,
Aşktan yana şanssız ömrüme yazık.
Umutlar tükendi söndü içimde,
Sanma gittin içimden,
Bazı yerlerden gitmedin.
Belki aldın alacaklarını zannettin,
Zannettin her şeyi temizledim.
Hayalimde resmini,
Gözlerimde gizledim.
Aklına gelmez mi seni yaratan,
O gizli güç nedir seni yaşatan.
Bir ömür boyunca nefes aldıran,
Mevlaya kaç kere şükürler dedin.
Attığın adımda kurulan denge,
Ve başka bahara kalıyor düşler,
Faydasız gözünden aksa da yaşlar.
Gönülde aşk biter sefalet başlar,
Başından sonuna yalnızsın artık.
Geçmiyor dediğin zamanlar geçer,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!