Gözlerime bak,
Ne görüyorsan söyle bana
Ne görüyorsan söyle.
Anlat bana
Ne anladıysan gözlerimden.
Onlar hislerimi benden iyi anlatırlar,
Yine sarhoş olup sana ait şiirler yazacağım
İçeceğim içeceğim
Ta ki sızana kadar.
Ve mısralar yazacağım aşka ait
Yalnızlığıma
Yokluğuna
Haydi git Allah aşkına
İpini bıraktım
Benim samanıma muhtaç değisin artık
Yemliğini çıkarıp atman
Yeni bir sahip bulmak adına
... İlk adımın.
Kaç gün geçti sensiz
Ay mı yıl mı oldu
Yoksa hiç mi yaşamadık seninle.
Bir rüyamıydın bir anlık gördüğüm
Ne anlatır sana bilemem
Bu rüyadan uyanırken öldüğüm...
Bir güzele yanarak tutuldu gönül,
Daldan dala konarak atıldı gönül,
Ah sonunda bir pula satıldı gönül
İyimidir kötümü onu hiç bilmem.
İki gönül hoş bir dünya kurmuş idi
Gözlerime bakma sakın
Seni korkutmasın içindeki hüzün
Bu hüzündür bana
Giderken bıraktığın
Senden bir parça diye
Ölesiye sakladığım.
Geceler kara koyu bir rengin ardında
Ruhum ondan da kara
İblisin kokusu sinmiş nefesime
Yeryüzünü kendime ateş eylemişim.
Dışarda zemheri soğuk
Kara kedimi geçti aramızdan,
Sen bana küs ben sana küs.
Sebep ne buna
Suçlu kim.
Kim geri adım atacak
Yüzü gülerek;
Gözümü sensizliğe açtığım her sabah,
Bir parçamı öldürüyor bedenimde
Yaşadığım yalnızlık.
Bir çare arıyorum tutabilmek için ellerinden,
Ellerini uzatmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!