Orhan Hatıl Şiirleri - Şair Orhan Hatıl

yalancı bir sahne gibisin
yalancı şarkılarda senin sevdaların
yanımda olsam öperdim gözlerini herşeye rağmen
sarılırdım yalnızlığa sarıldığım şekilde aşk sözlerine
tutkulu değilim durgum sakinim
nefretlerimi yedirdim dünyaya

aman uzak dur alağadinin değil bu lamba
ışıkları söndür gözümüz dinlensin
sonra sabahı bekleyelim

sus konuşma düşman pençesi karanlık
her an bizi bizle vuracak

çağrılarda gün
sözlerimden eminim umursamazsım ama
ezan duydum
çağrılarda düş
bu işe yaramaz yaramın kuytusu eritti beni
göğe bakmayı

söze gerek yok
yalnızlık bir kalpte dünyaya hakimse
uzak bir yolcuyumdur mutluluğa
sen can dediğim
kupkuru bir sonsuzluktan geçerken
senin gibi canlar yaktı canımı

Hangi gün bulaşacaktık
pansiyon yalnızlıklarında esir olduğumdaki yaram
ölmeden
limanları terk etme ihtimali bulunan dünyayı düşünüyorum
aynı şarkılar kulaklarımda
gel artık

zaman güneş ışığının yoğunluğunda
terliyorum,su oluyorum
dudaklarımda sekiz gün
pazardır bu gün her gün aynıdır ama
isimler bulurlar onlara
benim günlerim sekiz gün

bu gün gece örter gündüzü
toprak yumşaktır yamur yeni yağmış
karıncalar saklanmış yuvalarına
salyongozlar hafiften iz bırakarak mancarların arasında
kuzey rüzgarı geldiğinde kalbime değdi
sibiryayı düşledim

hiçbir şey eskisi olmayacak
saklanmayacağım parkların insansızlığına
kalabalık beni yutacak

hiçbirşey eskisi gibi olmayacak
vurulacam bir pazar sabahı tehnalığa

galata köprüsü kuruyor dünyamı
rüzgar lodosta
adımları büyüyor insanların
heybeli adada bir şarkı mırıldanıyor yaz güzeli
kızsam yakacam şehri
bu anadolu kaybetmişliğini çekiyor hali hazırda İstanbul ve sen

sisli bir şehre yaklaşırken
başkalaşmıştır sevgizliğim
yarın düşünmek yoktur
otobüs ağırlaşmıştır
sonu olmayan bu yollardan zafere çıkmak gerek
boyasız ayakkabılarımı kimse görmemeliydi