Gazeteci doğandı, hep öyle de yaşadı,
Her zaman bir muhabir, yazardı Orhan Erinç.
Meslekte her görevi onuruyla taşıdı,
Yalnızca namussuzu üzerdi Orhan Erinç.
İyi gazetelerin onurla başındaydı,
Mesleği örgüt ile yüceltmek düşündeydi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta