Orhan Erdoğan Şiirleri - Şair Orhan Erdoğan

REZİDANS DA YAŞAM
Kızımın evinin kapısına varmadan
Güvenlikçi “gitme orda dur” dedi
Gideceğim evi barkı sormadan
“Turnikeyi geçemezsin zor” dedi

Ben sana bir demet gül değil
baharların, yazların bütün çiçeklerini
toplayıp vermek isterdim
ama olmadı,

Bu denli çileli yaşam içinde
Her şeye doydum da sana doymadım
Çok dert çektim türlü türlü biçimde
Her şeye doydum da sana doymadım

Sana dair ümitler birerbirer karardı
Sevdası yüreğimden silinmeyen nerdesin?
Derbeder etmek için ne bahaneler vardı
Sevdası yüreğimden silinmeyen nerdesin?

Günler gelip geçiyor ben ne yaparım sensiz?

GÜL SENİN GÜL-İ ZAR BENİM

Acıyı öğrendim acıların içinden geçerek
açık yaralarıma tuz basanlar
acılarla uyanık tuttular beni
taze acılara sararak insanlığımı

GÖZ YAŞINI SİLER GİZLİCE
Oturmuş,önune eğmiş başını
Hayalde nereye bakar gizlice
Gözünden kalbine akan yaşını
Bana göstermeden siler gizlice

HANGİSİ HAKLI
Uzaklara dalgın her bakışında
Hüzün şarkısının büyüsü saklı
Acı sözlerinle can yakışınla
Eylemle söylemin her zaman farklı

HEP BERABER

Ormanlarda
ağaçlar birbirini sever
rüzgarlarda dallar yapraklar
dostça sarılır öpüşürler.

HURDAYA ÇIKMIŞ KAPORTA GİBİLER

Acıtıyor içimi korkuyla susmak
Acıtıyor olaylara sağır kulak olmak
Şartlı salıverse de yaşam düşüncelerimi
Hiçbir affa sığmıyor yüreğimin acısı

İNCEDEN İNCE
Bu günlerde piyasada
Döneklik inceden ince
Sahibine havlıorlar
Köpeklik inceden ince