Orhan Erdoğan Şiirleri - Şair Orhan Erdoğan

Ne bekledim ne getirdi
Her gün bir parçam götürdü
Ömrümü yedi bitirdi
Eski yıllar, yeni yıllar

Yıllar hep devam edecek

Yalnızlık;
Yüreği yaralayan sözleri hatırlayıp
Aynaların yalan söylediği
Boş odalarda duvarlara konuşmak gibi bir şey.

Yalnızlık;

Aniden girdin hayatıma
Seni biçimlendirdim, yaşattım yüreğimde
Yüreğimdeki yangını söndürmek için
Sürekli sana yaklaştım,
Sen uzaklaştın.
Sen uzaklaştıkça, çoğaldı yüreğimde yangın

Bilerek suç işlemedim, asla kötülük yapmadım.
Dostuma dost kaldım, dostluğunu satmadım.
Güne bakan çiçeği gibi hep güneşe bakmadım
Şerefsizin şerefine hiç kadeh kaldırmadım.

Yaşam kalleş dost gibi gülümsese de yüzüme

.
Benden kaçabilirsin
Aşkımdan kaçamazsın
Çünkü,
Aşk yaklaşanı değil,uzaklaşanı yakar

Hasta yatağımda,son günlerimde
Geldin de sevdiğim ben mi görmedim?
Derdimin dermanı senin elinde
Verdin de sevdiğim ben mi almadım?

Sendin gönül bahçemin açan çiçeği

Ben gülüme gül dedim
Ama, bensiz gülme dedim
Gül bir ömür güldü ama
Ben ömrümde gülemedim.

Gül’e, murat al dedim

Sana dokunmak istediğim anlarda
Dalgalar alıp götürmüştü,seni uzaklara,
Artık kokunu da alamıyordum
Birileri almıştı kokularını da.

Yanındayken bile özlerken seni

Sensizliğin kaçıncı günü
Günler ağır
Günler kasvetli
Akşamlar yine sensiz
Atıyorum kendimi sokaklara
Sokaklar kalabalık

Aydınlık odalardan çıkıp
Dalardım karanlık odalara
O karanlık odalarda
Gidenlerin sessizliğini yaşardım
Sessizliğimin en çığlıklı türküleriyle
Bir ben duyardım birde duvarlar