/Can (~ken) Abla'ma... (şimdi sadece) kanat olan'a, kıymet bilene.../
Sen siyâhtın biliyorum. Bütün bu ışıkların, sarı aydınlıkların arasında, ölüm sesiyle gizlenmiş patiskaların; avuçlarında sakladığın erik çekirdeklerinin arasında...
Hüznü bir kız çocuğunun yüzüne işlenmiş...
Hani bir kardelen çiçeğine yaslanmış o dal... Aynalar ve kimin bilmem titrek yüzü...
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
içim titredi, boğazım düğümlendi..bana ait birşeyler varmış,hatta çok şey varmış yazdıklarında ..
ne diyim şimdi bir teşekkürmü sadece ??
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta