/Can (~ken) Abla'ma... (şimdi sadece) kanat olan'a, kıymet bilene.../
Sen siyâhtın biliyorum. Bütün bu ışıkların, sarı aydınlıkların arasında, ölüm sesiyle gizlenmiş patiskaların; avuçlarında sakladığın erik çekirdeklerinin arasında...
Hüznü bir kız çocuğunun yüzüne işlenmiş...
Hani bir kardelen çiçeğine yaslanmış o dal... Aynalar ve kimin bilmem titrek yüzü...
Artık seninle duramam
Bu akşam çıkar giderim
Hesabım kalsın mahşere
Elimi yıkar giderim
Sen zahmet etme yerinden
Devamını Oku
Bu akşam çıkar giderim
Hesabım kalsın mahşere
Elimi yıkar giderim
Sen zahmet etme yerinden
içim titredi, boğazım düğümlendi..bana ait birşeyler varmış,hatta çok şey varmış yazdıklarında ..
ne diyim şimdi bir teşekkürmü sadece ??
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta