Orda bir köy koydum adı Şindiler,
Hayalım yurduma aparır beni.
Ele bil üstüme duman tökdüler,
Elimden, obamdan qoparır beni.
Şindiler gözümün önünde durur,
Kendin(köyün) her karışı düşür yadıma.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta