Alnımın teriyle soğutsam da gözyaşlarımı,
Bir el aşağı çekiyor omuz başlarımı...
Ölümü yaşadım ben, daha ölmeden.
Kendi tabutumu yüklerken sırtıma
Geleceği bir gemi misali demirledim rıhtıma.
Cenazemi kaldırdık tek tük garibanla.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



