İğneler batmakta bedenime,
toplu taşıma araçlarında.
Birde sevgililer varsa içlerinde,
ilk durakta kendimi
aşağıya atarım;
çıkış kapısından.
Geçen gece bilet aldım,
senden sonra yani.
Yalnızların yalnız olmadıkları
diyara.
Yanılmış bir yalnız olarak ben,
yalıtılmışım yanından.
Bileklerim kan ağlıyor,
gidişinin ardından.
Hüzünlerim ise can alıyor,
mutluluklarım arasından.
Gözümü yeni acılara,
Boynum bükük
geziyorum
son günlerde.
Sen giderken
bana bıraktığın
ayrılık denen
Kişiliksiz bir
sevdaydı bu
yüreklerde.
Ama gel gör
ki
kişilik kazanmıştı
Ağır geldi ruhum
bedenime.
Ruhumu taşımaktan
bıktım artık,
yaralı bir düşmanı
sırtında taşımaya benziyor
Sensizlikten;
günlerim soldu,
güllerim ise
uzar oldu.
Pardon,
günlerim
Harflerim tükendi
artık,
yalnızlığa karşı
verdiğim
harplerimden.
Hasretinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!