Dönüş Yolu Şiiri - Ezgi Özsan

Kimsenin göz göze gelmediği
Ve her şeyi uzaktan yönettiği şu dünyada,
Bırakın bölünen parçalarımı,
Kalsın, birleştirmeyin.

Çünkü bizi çatılar gözler,
İnen buzul sarkıtlarını taşırken,
Göğ ile flörtleşirken yıldızlar,
Düşsün diye fikirler başımdan içeriye,

Ve biriyle karşılaştığımda süzülür,
Bilmediğim bir anı,
Yazlık evin bahçesinde asılı çamaşır iplerin ardından,
Bakarken tanıdıklar,
Daha girmeden dalgaların altına,
Ve uzanmadan Çeşme yoluna,

Yüzleşmeye görsün,
Eski sevgiliyle, ödüm kopar karşılaşırsam,

Ya da bir utançla karşılarsa diye,
İlk seviştiğim kişi,
Arayamadım çünkü bir daha seni geri,

Ve çıkarsan karşıma bunu silah olarak kullanarak,
Her şeyi temizlemek daha iyi,

Ama yine de karşındayım bütün yüklemlerimle,

Boğulalım.