Oradaydım... Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Düşlerini bırakmıştın, salınıvermişlerdi bilyeler gibi
şimdi kimbilir kimin peşindeydiler?
ben de oradaydım...

ay o gece çok parlaktı,
sonra parçalara bölünüp sızmışlardı içeriye perdenin aralığından.

mehtaplı bir geceydi
yuvarlanıp gitti her bir düş/ün...
biliyormusun denize ağladılar

ateş böcekleri tutuştu el ele bir köprü oluşturdular...
yanıp sönüyordu ışıkları;
beni farketmediler bile...
köprüye çıkıp attılar kendilerini, ben de oradaydım

deniz ağladı bu kez dalga dalga hıçkırıklarla

söndü bütün ışıkları ateş böceklerinin...

karanlıkta kaldılar kalanlar...

yakamozlar ağladılar...

11/Mart/2010/perşembe