Öpücük Şiiri - Muhtalip Türkmen

Nasıl yaptın olamadım farkında,
Dudağıma bir öpücük kondurdun.
Bir bakışta tutuşturup kanımı,
Vücudumu ateşlere yandırdın.

Gülüşünden yüreğime gül düştü,
Kurban olam o ne güzel gülüştü.
Sensiz gönlüm çöller gibi yanmıştı,
Onu akan pınarlara döndürdün.

Ne tadıydı dudağıma verdiğin?
O ne güzellikti benim gördüğüm.
Aşk bahçenden güllerin derdiğim
Beni sevda çeşmesinden kandırdın

Muhtalip Türkmen