yatır ölüm döşeğine ömrümü
çekme dudağımdan dudaklarını
ağaçlar ilk yapraklarıyla tutuşur
kavur ateşinle öperek yak beni
çok özel sözler var beynimde
aşk gibi gurur gibi sevmek gibi
yatır ölüm döşeğine ömrümü
kavur ateşinle öperek yak beni
sabahları alev geceleri lav gibi
dudaklarım seni andıkça yanıyor,
seni çağırıyorum, şimşeklerle
sağanak halinde yağ yüreğime.
Kayıt Tarihi : 11.11.2012 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!