“İnsan ömrü dediğin kaç sayfalık öykü ki,”
Kötü şeyler karalar yırtıp yırtıp atarız.
Dilimizden düşmeyen bu ne hazin türkü ki,
İçimizi kavurur, aklımızda tutarız.
Kucaklayıp getirsem tümüyle gökyüzünü
Nefesinle dağılsa beyazlamış saçlarım
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta