Gidişin, henüz iyileşmemiş yarayı terk eden kabuk kadar acımasız.
Yalnızlığımdan öp beni; acıma, sız…
Gir kimsesizliğimin can evine bir gece vakti.
Çal kafesinden yüreğimi,
Çal yayı kırık bir kemanla son senfoniyi,
Ses tellerim incinsin hıçkırmaktan,
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta