Onursuz Yasa Şiiri - Kasım Kobakçı

Zalimin elindeyse yemek borusu,
İnanın kızı bile olsa insanın, satardı.
Annenin yüreği kan ağlasa da yanar.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.

Kızını iki domates ve üç biber karşılığında satardı,
Sabah annesini döver, akşam öperdi.
İçkisini ve sazını hiç esirgemezdi.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.

Oğlunu pezevenk olarak yetiştirdi baba.
Meğer buna gençlik deniyormuş, aman tanrım.
Zavallı genç adam gitti. Bırak ağlasın ana.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.

Çocuğu küçük yaşta okula verirler.
Kız ve erkek çocuklar kol kola okula giderler.
Ateş ve barut yan yana, hayırlı uğurlu olsun.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.

Buna medeniyet denir, modernlik denir.
Her gün yeni bir yasa çıkarırlar.
Ah, dağılıyorsun, sonun yaklaşıyor.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.

Devlet tarafından genelev kurulur.
Eğitim amaçlı kurslar açılır.
En büyük vergi buradan alınır.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.

Ya anneni ya da kız kardeşini gönder.
Eğer gitmezse kızını gitmeye zorla.
Avrupa'nın silahını kullanırlar.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.

Erkekler köle, kadınlar cariyedir.
Şimdi satılsa vergilerde artış olacak.
Onu hemen genel eve götürün.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.

Namussuz demeyin, kadın da erkek de çalışıyor.
Sonunda sürü gibi bir araya geliniyor.
Dürüst ve sahtekâr barışıyor.
Hata öncelikle onursuz yasadadır.