Kendini aşmaya ilerleyen bir yol,
sev-gi-li-m-o-na
sana söyleyebileceğim bir şey
artık birden fazla oldu.
-söylediklerim, söylediğim ve söyleyeceklerim-
birikti, harcandı
kutlu oldu.
Gözlerle büyüyen şeyler
Ellerle yıkıldı.
Kumdan kaleler gibi...
Sudan değil, sebepten oldu.
Ayaklarla bozuldu.
Toz oldu.
Sen beni üzersin,
Bunu en derinlerimden bilirim.
Sonuçta ben efendi biriyim.
Sense ikisin,
Bilirim.
Sana kul olamam.
Bir gün kendimi sana bakarken
Bulmuştum.
Ellerim ellerindi
Gözlerim ki kızgın bulutlardı
Sararmış gecenin altında
Kızarmıştım.
Ellerim hiç aklımda değildi
Hiç olan aklım ellerindeydi.
Ellerin de aklımdaydı oysa!
Ol benim için,
Gündüzümde gecem
Sanrımı tanrım sanmışım.
Oysaki tanrının olmadığını unutmuşum!
Sevmiştim sanrım olan tanrımı,
Şimdi yine bir başımla baş başayım.
Hiç bitsin istemezdik,
balkonuma güneş, odama kızıllık düşer
yerler,
kızıl kıyamet
saçlarsa yapraklardır.
gözler ise gökyüzü,
yüzü,
kelimeler değil
sen tercümanımsın.
otur biraz konuşalım
artık ne sevgi ne de keder istiyorum
bana sadece, bu yalnızlık yeter
otur biraz konuşalım
kalbim kapıyı çarparak çıktı dışarı,
gürültüde sağır olan kulaklarım
fırladı bir anda yerinden
ellerimden, kalktı bardaklar
zeminde dans ettiler
duymadığım sözler, yaşamadığım günler
vardır.
ürkmesin diye attığım sessiz adımların
bir türlü dokunamadığım yerdir orası
kifayetsiz, cevapsız kalan sözlerimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!