Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Bazen 'çörekotu', bazen 'höşmerim'
Diyor babam bana, biraz esmerim.
Çifte kavrulmuşum, ela gözlerim…
Yanık tenim, içim, bir garibim ben.

Nefis: “Tuttuğumu bırakmam! ..” diyor.
“Allah’ın yoluna ben akmam! ..” diyor.
Kırıyor, döküyor, mahvediyor ve:
“Yakarım, kendimi yakamam! ..’’ diyor! ..

Sevdikçe seversin, gönül kırmazsın
Suçumu bilirsin, ses çıkarmazsın.
Yarattıklarını gözden ırmazsın
Hiç bir şey almadan, hep veren Rabbim!

Ruhlarımız anlaşmış, bir hislerimiz
Ayrı aynalarda hapisleriz biz.
Aslımız birbirine ersin isteriz
Rabbim, dostu dosta versin isteriz.

Önün necis bir sudur, sonun bir leştir!
İki pis arasında: 'Temizim! ..' dersin.
Tövbeyle yıkan ve çoğu birleştir!
Bir selâ, bir talkın... Verilir, dersin! ..

Ufkun bittiği yerde buluşacağız
Israrla gel!
Kavuşacağız.

Büküle büküle akıyor, ırmak
Yaşlar damla damla; ıslanmış, toprak.
Dağ, taş, yağmur, çamur, aşkı haykırmak
Güneş sereserpe; çiçek, dal, yaprak...

Etkiyadan olsam, yalnız O sevse
Yeryüzünde herkes dışlasa, dövse
Herkes beni yerse, yalnız O övse
Cennet, Cemal, rıza hep benim olur!

Yakamozlar ışır, gözyaşlarında
Islanır, gözlerim değmeye görsün!
Gecemtrak renkler, bakışlarında…
İnsan, kadere baş eğmeye görsün!

Dille okunur Kuran, haydi namaza kalkın!
Onunladır yakarış, zikir, vaaz ve talkın.
Onunla getirildi, onunla yayıldı din
Yerinde kullanılsın yeter ki sevap için.