Onur Şiiri - Gökhan Gerçek

bir gün eğilmedi kimseye başım
aksada gözümden sicim gibi
yansada yüreğim kahrolsamda
birgün olsun kimseye eğilmedim

bakmadım kimsenin varına yoğuna
dalmadım akıl ermez gamına
çıkmadım kimsenin çatısına damına
bakmadım kisenin adına şanına

sakınha azarlama gelemem
sen istesnde zülüm edemem
sakın tafranı yapma bana sakınha
şakanı anlamam şana dayanamam

bilki aslında nankörlük edeni
ne ben severim nede sen
nankör desem kızarsın üzülürsün
ama yinede vazgeçemezsin

bilki bende severim nazıma nazı
senden beklerim azıma azı
ben kışken neylerim sendeki yazı
yazıma yazı ver kışıma kışı

zamansızsa senden gelen
sevgide olsa seni sevemem
herşeyin zamanı var soğutma beni
bu gerçek sanmaki yeni

dursamda sessiz vede sensiz
çıkmasada avazım duymasanda beni
hiç unutmadan aklımdan seni
bir an unttuysam yaksınlar beni

bazen çocuk oldum ağladım
hayali gerçek sandım aradım
sen ayrılmaz bir parçam gibi
hep ruhumda sakladım

nedesem boş ulaşamadım
bunca sevgimi birkez anlatamadım
sevginin denizinde boğulurken
bir zerresini aldatamadım