Sen yeter ki kırılma, yalvarıp da onurum,
Ben içime ağlayıp, nasılsa avunurum.
Görmez olsaydı gözüm, sevmez olsaydım keşke,
Nerden düştü gönlüme, vefasız bilmiyorum.
31 Ekim 1984 – Çarşamba / Ankara
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
gönül bu be
yüreğin dert görmesin saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta