Baharın son mevsiminde
Bir kış günü
Pencereden dışarı süzülüyorum
Etrafım ıssız çıt bile yok
Henüz kuşlar yuvasında
Sadece arada esrarengiz güzelliği bozan tren uğultuları
Ve bir kaç ışık
İçerisine işliyor soğuk
Ellerim titriyor
Ayaklarım sanki buz kesilmiş
Gönül evimde bir depreniş
Söndüremiyor bu hasreti,soğuk rüzgar
Hayır
Aksine kor saçıyor tükenmiyor asla
Ateşi ateşle teselli ediyorcasına
Başka bir sevdaya bürünüyorum
Ve hayatın bu evresinde
Sonsuza ulaşıyorum
Gözlerimden saçan kıvılcım
Yüreğimdeki hıncım
Gönlümdeki bu sevda
Buz kesilmiş kalpleri eritiyor
Aydınlatıyor tüm evreni
Asla katılaşıp kararmayacak kalplerimiz
Sönmeyecek bu sevda ateşi
Tükenmeyecek sevdamın kadimleri
Nesillerden nesile ulaşacak
Ve bitmeyecek bu umut
Tek adına
Sadece Onun adına
Kayıt Tarihi : 4.8.2014 16:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
