Düşleri vardı insanın dünyaya yansımasını istediği.
Sabahları uyandığında yeniden başlar her şey.
Ruhlar, duygular içten içe çatışır.
Yüzlere yansımaz.
Yansıyan günlük; olağan şeylerdir.
Ben de kaleme döktüm ruhumu ve duygularımı;
Şiir oldu.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta