Önsöz Şiiri - Ayşegül Arat

Yaşadım,
Yaşıyorum,
Yaşayacağım…
Kelime,renk,ezgi,ritim,yontu,anıt
Yaşanmışlıklarımıza birer kanıt.
Anlar tükeniyor bak!
Elbette olacak bu romanında sonu
Malzemeler hep aynı biliyorum
Bende kendimce yorum katıyorum
Özlemim,kederim,uktelerim,sevinçlerim
Var olmamın bir göstergesi olan imgelerim,hislerim
Beni ben yapan
Kimliğimi kişiliğimi oluşturan,
İlle de ama ille de sevmelerim….
Her anım yeni bir sayfasıdır bu romanın.

Hayat denen süreçte cilt,cilt birikiyor
Kimi sayfalar kuşe,kimisi ise pellûr inceliğinde
Kelimelerim bir bir dizildiğinde yüreğimde….
Anlamını buluyor çoğu kez ama ya anlamsızlaştırıldığında…
Buruşturup atamaz oluyorum yere.

Kütüphanemde dizili fasiküller
Kimisinde dikiş tutmamış ciltler,
Ama kıyamıyorum atmalara
Sahafa verip satmalara….
Dante gibiortasında da değiliz ömrün,
Ve varolmuşluğuma özgün
Yeni bir sayfa açmıştım kendi adıma….ama
Malzemeler hep aynı biliyorum
Ben de kendimce yorum katıyorum

Her tonu var paletimde renklerin
Jestlerim,mimiklerim
Aktarılabildiğince yükündedir kelimelerin
Kolay mı hisleri,imgeleri sunmak
Sunarken yanılmamak,yanıltmamak…
Olası mı?
Ön yargılarda acımasızca boğmamak!

Ey beşer!
Siz istemeden belki de
Sevgimi içime sindire sindire
Yüreğimin en özelinde
Yer açmıştım tüm benliğimle…
Görüyorum ki yer yokmuş
Kilitlenmiş yüreğinizde
Umarsız sevmelerime….

Ne kişiliğim ne de dişiliğim
Ne istencim ne de serzeniştim
Ne benim ne de sizin
Sonu yok bu med-cezirlerin.

Buruşturup atamıyorum
Sahafa verip satamıyorum.
Peşin kabulleniş,
Kolay teslimiyettir bunun adı
Belli! Unutulmuş yüreğinizde
Seviliyor olmanın tadı…
Malzemeler hep aynı biliyorum
Bende kendimce yorum katıyorum

Bu romanın sonu olacaktır elbet
Yer yarılıp ta içine girebilirsem şayet
Yaşanmışlığımda bunlar kanımca olacaktır bir vasiyet…
Affet,.affet,affet eyyy an….ey yaşam beni
Umarsız sevmelerimin bedeli….

HOŞÇA KAL!

Dendiğinde,gömüp içime tüm sevmeleri
Gidiyorum diyerek
Dönmemektir geri………..

Onsekiz. Şubat. İkibinyedi
Zaman: tükenmişlik