Yine geziyorum Kızılay meydanların da,
Sakarya da,Mithatpaşa da,
Yok,yok Konurda,
Köprünün ayaklarında.
Bak ileride Emolar,
Köşede gitar çalıyorlar.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Kızılay meydanında 'kılıksız emo' lar...
Altındağ caddelerinde 'eli satırlı haydut' lar...
Keçiören sokaklarında 'takım elbiseli ırkçı' lar...
Bunlar bizim insanlarımız, aynı atmosferi soluyup, aynı suyu içtiğimiz insancıllar...
Ya;
Ulus meydandaki 'dilenci' ler..?
Dışkapı köşedeki 'çöpten ekmek arayan' lar..?
Abdi İpekçi parkındaki 'tayadlı' lar..?
Sıhhıye meydanda 'coplanan genç' ler..?
Bunlar bizim insanlarımız mı? Yoksa bizim insan manzaralarımız mı..?
Şiir güzeldi, tebrik ederim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta