Gecenin karanlığı gibi çökerken,
Üstüne üstüne yalnızlık...
Kimsesizliği anlarsın.
Bir adım yaklaşırsan yurt çocuğuna,
Dokunursan bedenine usul usul...
Körpecik bedeninde sevgiyi duyumsarsın.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Çok güzel bu şiir senden parçalar taşıyor.
evet onları sevelim ve onlar da bu dünyayı sevsin işte
bu ....çünkü sevgisizlik içinde mutsuz büyüklerin dünyası
böyle oluşuyor....sevgi yüce bir duygu duyarlı yüreğe ve
güzel şiiri yazan şaire saygılar
:) Tesekkur ederiz hocam.Sizin gibi ogretmenlerimiz sayesinde belki baskalarindan daha fazla seviyoruz dunyayi.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta