Önder Elci – Kalbinin Ucuyla Yazı Yazan Şair
1992 yılında Ahlat’ta doğan Önder Elci, çocukluk yıllarını doğunun sessiz dağları ve yalnız geceleri arasında geçirdi.
Belki de bu yüzden, kelimeleri erken yaşta bir sığınak bildi.
Yıllar sonra Çukurova Üniversitesi’nde psikoloji, sosyoloji ve felsefe alanında yüksek lisans yaparak, insanı daha derinden anlamaya yöneldi.
Ama asıl çözümlemeyi hep şiirle yaptı.
Onun şiirleri; ne tam batılı ne de doğulu,
ne tamamen şehirli ne de taşralı…
İkisinin arasında sıkışmış bir yürek g ...
Benim gözümde, nail bir yerin vardı biliyor musun?
Dünyanın öbür ucunda olsan bile,
her an sokakta karşılaşacakmışız gibi hissediyor,
Saatlerce aynanın karşısında hazırlanıyordum.
—kimi bekliyorsan, o gelmez genelde
erken uyanır ev
ama eksik biri olur her zaman
Bekleme beni, yolları ezberlemedim hâlâ,
Bir gün gelir mi diye korktum,
Çok uzaklardan, sisler içinde,
Bir yüz bulurum diye,
Kendimi bulurum diye.
Bir arayış var içimde,
Bir gece vakti, sol cebime çöken aşk gibi
Yine susarak geçtim yanından.
Sokak lambası yanıyor ama
Bugün biraz daha yoruldum,
Ama bu yorgunluk,
Kaslarımda değil…
Zihnim ağırlaştı,
Kalbim biraz daha sustu.
Gece olunca…
bir tuhaf oluyorum.
Sanki dünya biraz küçülüyor,
Gece, her zaman olduğu gibi sessizliğini örtü gibi serdi üzerime.
Ay, yalnızlığımı bilen tek tanıktı bu şehirde.
Sokak lambaları bir bir sönüyor,
içimdeki kelimeler bir bir canlanıyordu.
Bir pencere kenarında oturuyordum;
Bugün,
zaman ağırdı.
Saatler yürümüyordu,
bir yaprağın
rüzgârda yorularak süzülüşü gibi.
Ben de öyleydim;
Bugün penceremi açtım,
Serinlik çekilmiş sokaklardan,
Tenime değen hava
Güneşin kendisiydi sanki.
Anladım, bahar gitmiş.
Ve içimden bir şey,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!