Önder Çağlar Şiirleri - Şair Önder Çağlar

Sen gönül şehrimin en kalabalık yanıydın,
Caddeleri sen,
Sokakları sen,
Köşeleri sen,

Sen şu ömrümün en uzun ânıydın,

Bulunur mu bilmem senden ötesi,
Aşkın yazılır mı hiç alfabesi,
Letafet, zarafet var mı böylesi,
Irmaklar gibi çağlardı sesi,
Mevsimler gibi farklı renkleri,
Açardı kalbimde gül bahçeleri,

Ardında sıra dağlar
Yüreğim hüzün bağlar
Haince pusularda
Can verdi can başbağlar

Körpe körpe çocuklar

Ben sana şiir yazamam biliyorsun!
Yüreğimin sokakları dar,
Kalabalıkta değil ki mısralarım;
Seni anlatmaya yetecek kadar

Ben sana şiir yazamam biliyorsun!

Ben kahverengi gözlerinde;
Masmavi gülmeni sevdim
Çarpa çarpa taşmanı içimde
Esmeni sevdim bir deli poyraz gibi
Her kaldırdığımda başımı
Örtmeni sevdim yıldız yıldız üstümü

Ben ve dileğim

Yağarken gökte yağmur,
Düşerken damla damla,
Nere giderim bilmem,
Bende ki bu yangınla,

İftariyelik değil aşk dediğin! !
Ben seni iftar saatini bekler gibi değil?
Bütün ömrümce oruç tutar gibi sevdim.

(09/08/2011)

Çayında bir derdi var elbet,
Yoksa bırakır mı?
Ateşler içindeki suya kendini,
Oluk oluk döker mi ?
Peki ya su?
Ateşe atar mı onun için kendini?

Biz kanımızın aktığı yerde filizlenen bir milletiz!
Cennetle müjdelenmiş bir ümmeti öldüremezsiniz.

Gecenin yarısı gündüzün ardı
Vakitli vakitsiz gel kaçır beni
Tüketti yokluğun bitirdi beni
Sular seller gibi özledim seni

Aklımda hep sen içimde sızı