Çekilirken içimden sular azar azar,
Kadıköy’e gitmek isterken
Üsküdar’da gördüm bir pazar,
Ayın 19’uydu haziran sıcağında
Nasıl bir şeydi bu sanki heran aklımda
Durakladı aniden iskele yamacında,
Söyle sene sultanım,
Neden gözlerin nemli,
İstanbul mu ağlıyor,
Yoksa dökülenler;
Senin gözlerinden mi?
İçimde yüklü umut ektimde toprağıma,
Kuytu bir karanlıkta otururken,
Yalnızlığın rüzgârıyla saripta;
Sensizliği bağladım gökte ki yıldızlara,
Ve efkârım vururken:
Dağların denizlere olan sevdası gibi,
Beni aydınlatan bakışlarını gördüm,
Ölüyorum da gören yok
Nerde diye beklerken tabutum
Dermanım bitti derdim çok
Eksik kalan hep yokluğun
Ruh gitti bedende yorgun
Aklımı başımdan aldın
Dumanlı başım dumanlı
Veysel gibi viraneyim
Yaralı gönlüm yaralı
Unuttum yazı baharı
Gül bakışlarına baka kaldığım,
Güldüğünde ısınır toprağım,
Bir cemre daha düşer havama, suyuma, toprağıma
İçimde sakladığım tohumlar tomurcuk olup,
Filizlenmeye başladığında gökyüzüne,
Gökyüzüm sana döner,,,
Açılan her kapı; sana açılır ey hâk!
Ve açılan her kapıyı; sen açarsın muhakkak.
(10/10/2010)
Ben ne hainler gördüm bu topraklarda,
Ekmeğini, suyunu içtiği vatanın;
Milletine kurşun sıkmak için dünyayı ardına alan,
Şehitleri cansız yerde yatarken,
Kansızlarla bir olup coşan,
Eylülün sonları günlerden cuma
Eminönü'nden geçeceğim Bursa ya
Bursa feribotuna bilet kalmamış
En yakın yer Kadıköy 40 dk'ka kalmış
Zor bela kendimi vapura attım
Çektim derin bir nefes
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!