Önde Buz Dağları Arkasında Kar

Önde buz dağları arkasında kar,
Sene ikibin altı. Mevsim kış..

Önde buz dağları, neyledim neyledim,
Karları neyledim.
Kar yolları kapadı da,
Ne diller kaldı dökülecek,
Ne yollar kaldı gidilecek neyledim…

Zor zor! Daha zor, o yıldan da zor…
Meğer kara saplı bıçakmış da,
Fark etmeden sineme saplanmış.
Değirmen mi misal, Yoksa
İnce hesaplar?
Dönen salt bir bir baş olsa ne yazar.
Kendimle birlikte dünyam dönmüş.
Hışım gelir hışım gider,
Yürek sızlar.
Ne sevdası sor bana sor sevdayı.
Gel sor beni, ama sakın görme beni…
Zaman içinde saklar.

Tül tül, lime lime;
Sanki ötesinde yokmuş gibi suskunluğun,
Ayrı, çok başka benden içeri başka bir suskunluk..

Kar, kar
Candan öte bir çekirdek
Kar’ın altı şeffaf buz,
Beyaz, soğuk odaların tenleri de elleri de buz.
Sene ikibin on üç,
Ocak sekiz, akşam beş olmuş.
Yollar soğuk dağlar uzak, dudaklar yakınmış.

İşte tam da öyle
Bebeği gözümün, dibine kadar sitem..

ÖZDENER GÜLERYÜZ