ÖNCESİ - I- Ne Çok Kimsesizlik Varmış Me ...

Seni tanıdıktan sonra fark ettim sana kadar olan yalnızlığımı.
O çok sevdiğimi sandığım belki gerçekten sevdiğim,
Belki çaresizlikten sığındığım en çokta kendime kavuştuğumu sandığım yalnızlığım.
Ve korkar oldum senden sonraki yalnızlıktan.
Sen olmazsan nasıl baş ederim başıma kalacak bunca yalnızlıkla ben sevgili?
Ne çok kimsesizlik varmış meğer içimde,
Ne çok başıboş kalmış his, ne çok sahipsiz sevda.