Önceliği olmadıklarımızı,
Önceliğimiz yapmanın pahası ,
Mutluluğu ötelemekti mutluluk adına.
O gün hiç gelmedi ,nasıl gelsindi ?
Mizansız ve nizamsız , intizama muhtaçtı.
Elinde kalıyordu neresinden tutsan.
İlk düğmeyi yanlış ilikleyince ,
Sonunda eğreti durur,
Giyen hep huzursuz,
Rahat bulamaz ya hani .
Birer birer çözmekti tek çaresi
Kanasa da parmaklarım
Çözdüm tüm düğmeleri ,
Verdim rüzgarın hoyrat ellerine.
Sırtım soğuk, yüreğim ateş
Yürüyorum, serkeşliğim bana yoldaş...
15.09.2020
Denizli
(gündüz şiiri 13:00 )
Kayıt Tarihi : 15.9.2020 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!